Abbara Gölgeleri

Hayat bu…Öyle anlar olur ki yanarken donarsın; kendi gölgene bile sahipçıkamazsın.Kaybolursun kalabalığın içinde, boğulursun kendi yalnızlığınıngölgesinde…Ve nerede büyürsen büyü, genlerin nereye aitse sen o coğrafyanınduygularını ve fiziksel gücüne sahip olursun. İşte o coğrafyanıniçinde, kendini bir kere ararken, bin kere kaybolmuş bulursun.İnsan bir garip yalandır kendine, başkasının alacakaranlığındakendi ışığını arar durur. İşte ozaman anlar insan; başkasınınkaranlığı ışıkta sana sadece gölge olur.Eğer sen kendi yüreğinin ışığına sahipsen; başkalarının gölgesi,karanlığında kaybolur.Eğer sen kendi yüreğinin ışığına sahipdeğilsen; başkalarının gölgesinde kaybolursun…