Adil Bir Akşam

ben doğduğumdaçocukları delirmesin diye annelerhasan dağıttılar.o kadar çok baktım ki uzağaöldüğüme inanmadılar.bir gün dünyanın sonunda oturdumaklım bir kuş kadar hafifti seni uçurdumtahtadan bir at geldipenceredeki henüz sevilmiş bir ağaçtankanser aklıma da yayıldıkaçtım, cennetten de böyle kaçmıştım.