Albay Sinan ;Yalnız Kurt ve İhanet

O korkusuz, kararlı ve cesur bir askerdi. Ailesi ordu, evi kışlasıydı. Askerler onun evlatlarıydı. Güney Doğuda dize getirmediği; eşkıya, kaçakçı, katil yoktu. Güçlüydü, yüreğinde ay yıldız vardı. Hep yalnızdı. Zamanı dağlarda arazide geçerdi. Yastığı yassı taşlar, yorganı paltosu, çatısı yıldızlı gökyüzüydü. O yalnız bir kurttu. Fakat bir gün!... Evet bir gün her şey değişmişti… İhanet; Arkadan sırtınıza saplanmış bir hançerdir. Arkaya dönüp baktığınızda, kim olduğunu görünce; yüreğinize saplanan acı, hançer yarasından daha derindir. Aşık Veysel söylemiş; ‘’ Cahil olan gülde olsa koklama’’