Anamın El Feneri

Miras gibi harcadılar bizi En çok karlı havayı Soba başında kül kokan saçlarını Kara gözlerinden şimşekler çakan sevgiyi Elinde tırpan erkekler gibi ekin biçmeni Bir erkek gibi olup beş yavruya kanat açmanı Uykuyu haram kılıp, geceye düşman olmanı En çok da kapı önünde beni beklemeni Ardış pınarın suyu gibi akıp Üzüm taneleri gibi soğuk soğuk içime çekiyorum Ben Seni Düşümden hariç Sabah güneşi içime yakar ya Öyle özlüyorum