Avucumdaki Gökyüzü

Çıplak koridorların gergin karnında patlayan Yaralı çıĝlıkların arasından geldim. Kenetli yüreklerin çarmıhta ışıdıĝı diyarlardan. Avuçlarımda gün ışıĝını taşıyan çakıl taşları saklıyordum Çocukluĝumdan kalan Çalınmış gençliĝime üzülmek için hiç zamanım olmadı Geçip gittim aĝlama duvarlarına gülümseyerek Güneşin her gün doĝduĝu yere umutla bakarak Bu gün sadece kahreden bir gülümseme taşıyorum Güneşi balçıkla sıvamaya çalışanlar için...