Ay&Gün Işığı

EVDEN EVRENE « BAŞKA » ŞİİRLER Zaman giderek daha mı hızlı geçiyor ? Evet. Çünkü zaman eylemlerimizdir. Ne yapsak, biraz daha birikir. Biriktikçe hızlanır. Biraz daha döner yelkovanın başı. Neyin yıldönümü olsa, « O kadar sene geçti mi ? Daha gün gibi ! » deriz. Dün yarını kucaklar, bugünü unutturur. Yine akşam olur. « Zamanın harıl harıl çevresinde döndüğü duran bir saate » benzeriz. Tayyar Ünal’ın şiirlerini okurken, zamanın dışına sürülmüş bir başka zaman hissediliyor. Önce değil, şimdi değil, sonra değil. Başka bir zamandan sesleniyor Ünal. « Bu hız çağında kopan kıyameti kırk yıl sonra sezecek kadar geciken yaşamları », « insandan ayrı olmayan doğayı, doğadan ayrı olmayan insanı » anlatıyor. Evet, zaman giderek daha hızlı geçiyor. Evet, değişiyor her şey. Ama bir BAŞKA varki ki, o hep aynı kalıyor. İşte Tayyar Ünal, o BAŞKA’nın şiirini yazıyor. « Evden evrene » türlü kötülüklerin ortasında, onurlu bir ömrün iyi kalpli şiirlerini… Duru, yalın, derin şiirlerini BAŞKA’nın. Ve BAŞKA’nın içindeki AŞK’ın…