Aynaya Bakma Zamanları - Fahriye Çıtaklı'nın Desenleriyle

"Zaman zaman şiir yazıyor olsam da ben şair değildim, sadece şiir de yazabilen biriydim. Şair olmak çok başka, önemli ve değerli bir durumdu, duruştu, yaşam biçimiydi… Çok sevdiğim şairlerin, şair arkadaşlarımın, tanıdıklarımın şiirlerini okudukça, onların özverili, titiz çabalarını, çalışmalarını gördükçe bunu daha iyi anlamıştım. Edebiyat ve şiir dergilerinin içinde oldum, çok sayıda şair arkadaşım oldu, gün geldi şiir ağırlıklı bir derginin (UÇ) yayın yönetmenliğini yaptım fakat 2000’lere kadar kendi dergim de dahil hiçbir dergide şiir yayınlamadım ve hiçbir zaman şairim demedim; yazıp kenara koydum. 2000’lerde birkaç şiirim dergilerde yer aldı, sonrasında bazılarını sosyal paylaşım ağlarında yayınladım. Olumlu tepkiler, beğeniler ve yorumlar geldi. Önemsediğim şair tanıdıklarım “bu şiir” yorumunu yaptılar. Böylece yazdığım ‘şiirleri’ önemsemeye, dikkate almaya ve üzerinde çalışıp düzenlemeye başladım… Bu süreçte şiir diyebileceğim metinler çoğalmaya, birikmeye başladı. Son yıllarda sık sık “yapacak çok işim var fakat çok vaktim yok, zaman az” demeye başlamıştım. Bu kısa sürede projelerimi, biriktirdiklerimi hayata geçirip sonrasına bırakmak istiyordum."