Bazen Ölmekle Başlar

Ben bir hayaletim, sevgili okur… Böyle damdan düşer gibi söylemek istemezdim; fakat ne kadar da çabalasam, absürt varlığımı tarif edecek akıllı başlı bir girizgah bulmayı beceremedim. Türk Dil Kurumu kelimeye şöyle bir anlam yüklemiş: Gerçekte var olmadığı halde bazen görüldüğü sanılan peri, hortlak ve bunlar gibi görüntüler. Kendimi sana doğru anlatabilmek için, izninle bu tarifi biraz değiştiriyorum: Gerçekte var olduğu halde hiçbir zaman görülmeyen; peri, hortlak ve bunlar gibi saçmalıklarla uzaktan yakından ilgisi olmayan talihsiz bir insan. İşte, olduğum şey tam olarak bu!.. Bir cinayete tanık olduğu için öldürülen Orhan Kara, ölümünden sonra kendisinin de kurbanı olduğu vakayı aydınlatmaya çalışır. Dünyanın kalanından yalıtılmış bir varlık olarak yapayalnız girdiği bu kaotik labirentte yönünü bulmak için koştururken; fiziksel ve toplumsal kısıtlarından ötürü kendileri de bir nevi yaşama engelli olan insanlarla yolları kesişir. Ölümü ile İstanbul’un şatafatlı yüzünde başlayan sıra dışı serüveni, çemberin gitgide daralması ile şehrin varoşlarında sarsıcı bir finalle son bulacaktır.