Benim Yolum

Başındayız biliyorum, sonu da yok bu yolculuğun. Nöbet sırası bizdeymiş gibi geldi bana. Çünkü gördüm ki en çok çorak toprakta biten ayrıkotu bile bir şeyler aktarmakta kuşağına... "Dane" vermeden gitmek bize yakışmaz, haksızlık olurdu ustalara... Boşuna mı çekilmişti bunca emek, bunca hasret? "Danelerden biri"ysek, kendi çapımızda bir tomurcuk da biz vermeliydik... Öykülerimizi anlatırken sizi sıkmadan mesajlar iletmeliydik satır aralarında. Çünkü "gökten düşen elma" kalmadı. Hepsini bölüştüler çoktan... Yaşadığımız hiç bir olay yeni değil. Nedenleri, sonuçlarından daha eski. O gün anlattıklarımızı duymazlıktan, görmezlikten gelenler,sorumluluklarını çoktan unuttular. Onlar şimdi şikayetçi. Benim Yolum, ´80 kuşağından bir kesit aslında. Yolun sadece adı benim. Hepimiz aynı yoldaydık oysa...