Değme Felek;Kadim Kentin Efsanesi

Muammer, bir televizyon programında sazıyla türkülerini icra edecekti. Sıra kendisine gelince, ne söyleyeceğini, eski bestelerini anımsayamadı. Sazının teline dokundu ve ilk kez kendisinin de duyacağı dizeler döküldü dudaklarından: “Bugün benim efkârım var, zârım var Değme felek, değme telime benim Gül yüzlü yârim elden aldırdım Değme felek, değme telime benim” Bu türkü, Badegül’ünün, aşkının o mavi gözlerinin son pınarlarıydı.