Deleuze, Sinema ve Felsefe

Gilles Deleuze'ün 4 Kasım 1995'teki vefatının hemen ardından Serge Toubiana onu şu sözlerle andı:"Son otuz yıla damgasını vurmuş Fransız düşünürleri arasında yalnızca Deleuze sinemayı hakikianlamda sevmişti."Felsefenin hayati unsurlarıyla birlikte sanatların da "felsefeden sanata, sanattan felsefeye geçenayrılmaz güçler" olduğunu savunan Deleuze'e göre, filozoflar kavramları, yönetmenler ise imajları icateder. Fakat yönetmenler sinema hakkında konuşmaya başladığında artık "başka bir şeye dönüşür".O vakitte yönetmenler temel sinematik kavramların çekirdeğini ilan eder ve filozoflar onlarıgeliştirmek, kavramlar koleksiyonundan tutarlı bir sinema teorisi inşa etmek için bu kavramlarüzerinde çalışmaya başlar.Deleuze'ün kitapları yoğun akıl yürütmenin, hem sinema hem de felsefe alanında geniş kapsamlısentetik yorumların çalılıklarında Deleuze'ü izlemek durumundaki okuyuculardan önemli taleplerdebulunur. Ronald Bogue, bu kitabında Deleuze'ün kullandığı kaynakları ve örnekleri ortaya koyarak onunen yoğun ve görünürde kapalı pasajlarını açıklığa kavuşturmak suretiyle Cinema 1 ve Cinema 2okumalarını sürdürüyor.