Dipsiz Kuyu

Dipsiz kuyularda çırpınıp duruyorum;Sineme görünmez oklar saplanıyor.Evlere misafir olan çocuktum;Yolcu edilecektim sabaha mutlaka,Olamadım hiçbir kadının sahibi.Seninle en ücra köşelere gelirim diyenler de;Terk ettiler ilk kızgınlıklarında.Darılmayı beceremedim şu fani ömrümde;İçimdeki yangın sıçramadı kimsenin bahçesine.Gönlüm açık denizler gibiydi,Köpek balıkları bile misafirim oldu mecbur kaldıklarında.Dayanıklılık testlerine tutulan büyük banka değildim amma;Çile rüzgârına kapılan dalsız yaprak oldum yaşamım boyunca.Elbet bir gün sevecek bir kadın,Sevecek beni umarsızca,Masaya hiçbir zaman iki kadınla oturan adam olamasam da...