Dişi/Geçmiş Zaman

Morlaşan caddelerin kaldırım çakılı Ayaklarıyla koşuyor içimdeki yol Gölgemin üstünde yürüyen bulutlar, Sana yeltenen rüzgârı dizginlemesem Bir uçurumun yükseklik korkusuyum… Sonsuz bir döngünün doğurganlarıyız Yüzümüzden siliyor sofralar utanmayı ve Büyüyor kul hakkı düğümleyen gırtlak, Yaşam, ölümü mayalarken en ücra yerimizde Morun kirlenmeyen yüzü akıyor içimize… Gidiyorum, Ahşap evlerin çatık kaşlı coğrafyasını Küçümsüyor betona gülümseyen toprak Şimdi, hangi sevdaya gönül düşürsek Göze doğru büyütüyor kanlı mendilini…