Duygulanım

yöneldiğim duyumlar, duygulanımlardır doğanın kalbinde bir oluşla kendimi doğurduğum aynı doğuşu betimlediğim, görünür olanın beşiği şiir bulanıklığın, karaltıların içindeki görünüm iç içe geçmiş incecik şiir “ben”e gömülü direniş çisentileri akışı devam eden süreç, çokluğa açılan buluşma kendime baktığım pencere şiir, içerden bakışlarla genişleyen, dağılan dilselleşen, kaçamadığım karşılama, içine kaynadığım trajedi yeryüzü izlerine şebnem serpintisi bir saçılma, şiir ... Koyu bir anlatılmazlığın çaresizce saçılmış tanecikleri, çare üretmeye teşebbüs etmeleri, sanki kelime kelime büyüyüp, anlaşılmazdan çıkıp koca bir his yüküyle karışık anlam birliğinin hayat bulup, ayaklanıp yürümeleri... Meral’in şiiri büyüyor ve genişliyor ve olgun bir tohumun dünyaları bünyesinde barındıran tümlüğüyle ve tamlığıyla neslini doğuruyor...