Epiktet (Epictete)

Epiktet, Antik Roma Dönemi’nde yaşamış Stoacı filozofların en ünlülerinden biridir. MS 55-135 yılları arasında yaşamıştır. Köle olarak doğmuş ve Roma'da Epaphroditus adlı bir zengin adamın yanında çalışmıştır. Stoacı felsefeyle ilgilenmeye başlamış ve Musonius Rufus'un öğrencisi olmuştur. Neron’un ölümünden sonra özgürlüğüne kavuşmuş ve Roma'da felsefe öğretmeye başlamıştır. Epiktet'in felsefesi özellikle etik sorunlarla ilgilenir ve felsefenin sadece teorik bir disiplin değil, bir yaşam biçimi olduğunu savunur. Epiktet'e göre, dış olayların hepsi bizim kontrolümüz dışındadır; biz de ne olursa olsun sakin ve kayıtsız bir şekilde kabul etmeliyiz. Ancak, bireyler kendi eylemlerinden sorumludurlar ve bunları sıkı bir öz disiplinle inceleyip kontrol edebilirler. Epiktet'in etiğinin merkezinde insanın içsel özgürlüğü ve ahlaki özerkliği vardır. İnsanın mutluluğunu kendisinin elde edebileceğine ve sadece kendisini kontrol edebileceği şeylerin üzerine odaklanması gerektiğine dayanır. Epiktet, insanların kontrol edemediği şeylerin (para, ün, sağlık vb.) üzerine endişelenmek yerine, sadece kendi davranışları ve reaksiyonları üzerinde kontrol sahibi olmaları gerektiğini öğütler. Böylece insanlar güçlü bir iç huzur ve mutluluk hissi elde edebilirler. Epiktet'in felsefesi özellikle Stoa Okulu'nun bir parçası olarak tanınır ve günümüzde de hala birçok insan tarafından benimsenmektedir. “Yabancılığı, size korkunç ve dehşetli görünen her şeyi, özellikle ölümü her gün gözünüzün önünde tutun. O zaman dünyada bir şey düşünmüş olmayacaksınız ve hiçbir şey için de aşırı bir arzunuz olmayacak.”