Eski Dünya

“Yedi yıldız, yedi gece, yedisi de aynı yönde döne döne varacak doğduğu yere, hizalanıp yeryüzüyle ab-ı hayatı sunacak bilmeyenlere...” AN-ZU EFSANESİ Güneşin en bereketli olduğu zamanların içinden geçerken değişecek her şey aniden... İnsanoğlu tarlasını ekip hasadını beklerken önce o gelecek koca gövdesiyle Güneş’in önüne, üzerindeki fırtınaların bereketini bırakacak yeryüzüne... Sırayla tüm kardeşler toplanacaklar gökyüzünde; yeryüzüne tohumlarını saçmak üzere. Yedi yıldız, yedi gece, yedisi de aynı yönde döne döne varacak doğduğu yere, hizalanıp yeryüzüyle ab-ı hayatı sunacak bilmeyenlere... Yedilerin tepesinde yeniden varoluş için koyulan güneşin asası girecek ışığın içine ilk önce, birleşecek yedilerin bıraktığı hediyelerle. Yedilerin ziyareti bir ışık getirecek ömrünüze, güneşin kalbinden kopup yerin en dibine girenle birleşecek o gecede. Yıldız tohumları saçılacak her yere. Yedi gözcü yedi kere dönecek kendi ekseninde. Aralayıp ışığı izin verecek gelen ziyaretçilere. An-Ka belirip gökyüzünde, yeryüzünde tutsak olan An-Zu’yu çıkaracak göğe...