Eski Toprak - Hikayeler

İnsanoğlu; et ile kemik gibi bir parçaydı, topraktan. Biri bir eker, öbürü bin verirdi kucaktan. Sonra toprak elden çekildi, el topraktan. Devran döndü, gün aktı, zaman geçti Ak’a kara, mert’e namert bulaştı. Et ile tırnak gibiydi insan tek bedende toprakla filizlenmiş, toprakla düğümlenmiş. İnsana şer, toprağa zehir bulaştı Türedi binlerce ayrık otu, canı candan ayırdı.