Eve Giden Uzun Yol ;Çağı Yaşamı ve Ölümsüz Kişiliği

Kendi topraklarından uzak bir yerde doğdu. Şahın sarayında çocuklarıyla eğitim gördü. 12 yaşında Azerbaycan’a hükmetti. Savaşlarda muzaffer oldu. Ama gözü hep ata topraklarındaydı ve ölmeden halkının tarihini yazmak istiyordu. 44 yaşında ilkini, 54’ünde ikincisini gerçekleştirdi. “Kürdistan; tarihini, bilgi ve meziyet bakımından kusursuz olan asrının bu seçkin adamının kalemine borçludur.” Mela Mahmûdê Bazîdî. Rus Çarı, 1829’da Erdebil Kütüphanesi’nden elde edilen elyazmasının analiz ve değerlendirilmesini istedi. 24 yaşındaki bir Kürdolog kitabı yayımladı (1860) ve önsözde, “Eser 300 yıldır var ve o zamandan beri Doğu’da onunla kıyaslanabilecek hiçbir şey çıkmadı” diye yazdı. 1960’larda “Şerefname”yi Rusçaya çeviren V.İ. Vasilyeva’nın, kitaba yazdığı önsöz geniş yankı uyandırdı. Yazar daha sonra bu önsözü genişletti ve “Şerefxanê Bedlisi Çağı Yaşamı ve Ölümsüz Kişiliği” adıyla kitap olarak yayımlad