Ezop Masalları

Ezop Masalları veya Ezop Fablları, M.Ö. 6. yüzyılda yaşadığı varsayılan Antik Yunanlı Ezop tarafından anlatıldığına inanılan fabllardır.İnsanlık kültürünün ortak malı haline gelmiş bu masallarda hayvanlar, bitkiler ya da cansız varlıklar, insanlar gibi düşünüp konuşur, tanrılarla insanlar bir araya gelirler ve bu masalların özünde halk kitlelerinin yöneticilere üstü kapalı eleştiri ve itirazları saklıdır. Hindistan’da M.Ö. 4. yüzyılda ortaya çıkan Jataka masalları ve M.Ö. 300-M.Ö. 100 yılları arasında ortaya çıkan Pança-Tantra hayvan masalları ile benzerlikler gösterir. En ünlü ardılı, La Fontaine masallarıdır.Ezop Masalları’nda adalet, dostluk, doğruluk, bağışlamak, cömertlik, alçak gönüllülük, kanaat, sadakat, kendini bilme gibi değerler yüceltilir; zalimlik, düşmanlık, hainlik, kendini beğenmişlik, cimrilik, açgözlülük, cahillik, kadir bilmezlik, yalancılık, bencillik gibi tutum ve davranışlar ise yerilir.