Gece Uçuşu

Fabien, motoru yavaşlatıp San Julian üzerine inerken, kendini yorgun hissetti. İnsanlarınhayatına lezzet veren şeyler ona doğru büyüyerek geliyordu; evler, küçük kafeler, yürüyüşyaptıkları yerlerdeki ağaçlar... Zafer kazandığı gecelerde imparatorluğunun topraklarınaeğilerek bakan ve insanların mütevazı mutluluklarını keşfeden bir fatihe benziyordu. Fabien'in,silahlarını bırakarak ağırlığını ve acılarını yeniden hissetmeye; kendisini dinlemeye ihtiyacı vardı.Çünkü insan mutsuzluğu ve acizliğiyle de zengindir.Simsiyah bir gökyüzünün derinliğine doğru mesafeler katederken, kavuşmak istediği sükûnetibinlerce metre aşağıdaki topraklarda düşleyen Fabien. Otoritesini korumak, adaleti sağlamakadına merhametin ve insan olmanın anlamını unutan Rivière. Ve Fabien'in çiçeklere benzettiğigüzel lambaların altında, haritalarının üzerine eğilmiş arkadaşları. Exupéry'nin eşsiz anlatımıylaGece Uçuşu...