Güllerin İçinden

Topraktaydı sonra sıra Âleme can geldi Çiçekler açtı umutla Ağaçlar en güzel yeşillere büründü bak! Kayaların arasında süzüldü sarmaşıklar Topraktan var olan insan misali Baharın habercisi oldular Var oldu da insan! Kalp denilen et parçası sarıldı bedenle O kalp ki sır dolu. Akla hükmeder, ruha hükmeder Nefis mücadelesiyle insan olur. “HAYY” esması dolaşır zerrelerinde Topraktan gelir, yaşar, ölür Bir gün tekrar dirileceğini bilir insan!