Güneşin Doğduğu Yer

Zifiri karanlık. Hiç bir yer görünmüyor. Yürüyorum. Bu bir yol olmalı. Birdenbire ortalık aydınlanıyor, yanılmamışım bu bir yol. - Haydi yürü, yürü hızlanmalısın. - Bakıyorum. O, Mustafa. Bana gülümsüyor. Yüzü yine pırıl pırıl. Onun adımlarına ayak uydurmaya çalışıyorum. Adeta beni peşinden sürüklüyor. Yol gittikçe daralıyor. Gün batmaya başlıyor. - Çabuk ol güneş batmak üzere - Nereye gidiyoruz? - Güneşin doğduğu yere...