Her Canlı Sevgi ile Beslenir

Çocukluğumu koydum içime bir kelebek gibi özgürdü Bir kuş gibi neşeli bir Arslan gibi korkusuzdu özgürdü Hani çocukluk gözlerim arıyorum da bulamıyorum neredesin Ay ışığında okumak nede hoştu parlayan ayın altında okumak Ya el işine ne demeli incecik ipliğin arasından tığların geçmesi Boşa değildi iplik iğne bir olmuş karşılıklı çalışıyorlar karanlıkta Ama benim gözlerim çakmak, çakmak parlıyor ay ışığında Ah eski günlerin mutluluğu arıyorum da bulamıyorum neredesin Yaşlı gözlerimin püf noktasında saklanıyor pusuda galiba Hep böyle kalamaz çünkü yorgun yaşlı gözler parlamıyor artık Bazı güçlü kuvvetli sanki tuttuğunu koparacak gibi görürüm kendimi Aslında yaşım belli ama konduramam ben kendime sen güçlü olmalısın Gülsen yıkılmak yakışmaz sana kimsenin eline kalma derim Kendime güç veririm her işimi kendim görmeye çalışırım Şu korona virüsü de bir atlatsak çok daha iyi olacak Hadi hayırlısı sabırla bağlayalım gönlümüzü pas tutmayan Zincire ucunu bağlayalım ardından güneş doğacak