İçimde Demirden Bir Izdırap

Karanlığın ortasında kopan uzun bir çığlık kulakları değil ama yürekleri deliyordu. Benim içimde ise siyah, uzun bir çığlık kopmuş, sonsuzluğa doğru sorunsuz bir yürüyüşe başlamıştım. “Sevgiliyi bilen, tanıyan, mâsivâdan yüz çevirip kendine gelir,” dedim içimde. Akla hayale gelen ne varsa, düşünülen, görülen ne varsa her şeyden yüz çevirmek karanlıktan kurtulmak için yeterliydi. Derdim dervişlik değil, yalnız acılarımla baş başa kalmak, dertlerimle dertleşmekti. Derdim gökte uçmak değil, göğe merdiven dayayıp duygularımı yükseltmekti.