İkisi

Portakal turta bir de kirpi veAblam uzak ülkede... İkisi..."Çakır derler, namı kendiyle yürürİşte gün, bordoda vuruşma günüdürKurtulmaktır, kalkıp dövüşmektirÇakırın bir de çocukluğu söylenmemiştirŞimdi o gelir aklınaBaktıkça kolunun kendinde kalan kısmınaBiri gördüğü, biri görmediği iki dünyanınİncelip bedenine giren, girdikçe büyüyen acınınHaklıdır belki de kalkıp gidememekte.Gidemiyoruz."