İlahi Kelamın Kendine Yabancılaşması;Hermeneutik Bir Soruşturma

İlahi kelam kendi doğduğu mahalle ve coğrafyadan, kendileriyle diyalog hâlinde olduğu ilk muhataplardan, o zaman vezeminden ne kadar uzaklaşmış ise kuşkusuz kendine yabancılaşma da o derece artmıştır. Dolayısıyla kendi vasatı vebağlamından yalıtılmış kelam/kitap, ister istemez anlam teklif, tekellüf ve tahammüllerine mahkûm hâle gelmiştir. Öyle kiartık her bağlamda, tarihin her bir kesitinde herkese istedikleri her şeyi söyleyen bir metne dönüşmüştür. Totaliterdönemlerde, saltanatın meşru olduğunu, demokratik anlayışların hâkim olduğu çağlarda demokratik yönetim biçimlerinin, OrtaÇağ aklına egemen olan dünyanın dönmediği düz bir tepsi olduğu inanç ve kabullerinin yaygın olduğu dönemlerde dünyanındönmediğini, ataerkil yapı ve anlayışların egemen olduğu devirlerde evin reisinin erkek olduğunu, kadının onun tebasıolduğunu, çağdaş kabullerin egemen olduğu dönemlerde kadın-erkek eşitliğini, hülasa bilimsel keşif ve icatlarla birlikte,dünyanın dönmesinden, evrenin genişlemesinden, embriyodan, tanktan, toptan, tüfekten ve kitle iletişim araçlarından sözeden bir metne dönüşmüştür.