İzinde Aşk Vardı

Geçtiği Yollarda Hasret Reyhan Kokardı... Sen ey cennetin arza dokunan dalı, gurbet çiçeği! En başta bil ki "Bir sevgi yaratacağını" Vadeden Allah, seni sevginin bir tezahürü olarak var etti. Sevginin meyvesi sensin... "Cebel-i Rahme"nin öyküsü sensin. Hatırla ki: Rahmet Dağı'nda bir adam... Gurbetten sılaya yolcuydu. Çaresiz, buruk ve yalnızdı. Gönlünde dert; izinde "aşk" vardı... Derken "bir çift yürek" oluverdiler. Cennet sonrası ilk defa izleri birlikte düştü; gölgeleri birbirine karıştı. Yürüdüler... Rahmetin engin vadisinde el ele birlikte yürüdüler...