Kanal İstanbul

Öyle uzaklara bakmıştı ki o eşkıyayı anlatırken, öyle sesi titremişti ki, ve öyle dolmuştu ki gözleri, sanki birer damla da yaş akmıştı göz pınarlarından, sanki eski bir eşkıyayı değil, eski bir sevgiliyi anlatıyordu. “Ama iştirakiyuncular böyle demiyor. Onlar herkesin eşit ve hür olacağı bir düzen mümkün diyorlar” diye atıldı küçük Şaban, çok şaşırmıştı Halide Hanım, “Aman oğlum, Recep Bey duymasın seni, yoksa bu küçük yaşına bakmazlar, Silivri’de alırsın soluğu maazallah”. “Ne var ki Silivri’de?” diye sordu, gözlerini uzaklara dikti Halide Hanım, tabakasından bir sigara daha çıkartıp ağızlığına yerleştirdi, küçük Şaban’ın sonradan Adnan Bey olduğunu öğreneceği beyefendi uzanıp benzinli çakmağıyla yaktı sigarasını, “Silivri’de ne olduğunu bilmek istemezsin çocuk. İnan ki istemezsin.” “Çok enteresan bir hikaye” dedi Mican, “Ama saçma. İstanbul Boğazı varken hangi salak dünyanın parasını harcayıp ikinci bir kanal yapmakla uğraşır?” “Aptal olma!” diye söze karıştı Marsel, onu kaba bir biçimde azarlayarak, “Sovyetler 1974’te Kıbrıs’taki Türkleri korumak için adaya askeri harekat düzenlediğinde, Akrotiri İngiliz üssünün sınırına geldiklerinde az daha üçüncü dünya savaşı çıkıyordu. İngiltere ve Fransa, Rusların Akdeniz’deki saldırganlıklarını dizginlemek için Çanakkale Boğazı’ndan geçişleri kapattığında, Sovyetler Birliği de İstanbul Boğazı’ndan geçişleri kapattı.