Katip Bartleby

O gün Missisippi Nehri'nde yüzen kuğular gibi Broadway'de şölen havasında akıp giden galakıyafetli insanları, o ışıltılı yüzleri, parlak ipekli kumaştan kıyafetler giymiş kişileri hatırladım;onları solgun yüzlü kâtibimle kıyasladım ve kendi kendime, ah, dedim, mutluluk ışıkla oynaştığıiçin biz de dünyanın neşeli bir yer olduğunu zannediyoruz; oysa sefalet uzaklarda, kuytuköşelerde saklanıyor, biz de hiçbir yerde sefalet yok sanıyoruz. Hiç şüphesiz hasta ve sersembir aklın vehimlerinden başka bir şey olmayan bu kederli düşünceler, Bartleby'nin tuhaflıklarınadair çok daha özel başka düşüncelere önayak oldu. Bartleby'nin bilmediğim özellikleriyle ilgiliyapacağım tuhaf keşiflerin önsezisi sarmıştı içimi şimdi. Kâtibin umursamaz yabancılarınarasında insanı ürperten bir kefene sarılmış solgun bedeni geldi gözlerimin önüne.Paranın, zenginliğin ve gücün merkezinde, Wall Street'te geçen bir hikâye. Herman Melville, bukısa hikâyede toplumun, kendisini belirli kalıplara, kurallara, yaşam tarzlarına kısacası uyumazorladığı birinin şiddet içermeyen başkaldırısını sunuyor. Gelen bütün baskıya rağmenyapmamayı tercih eden bir kâtip. Bu gizemli adamın tavrı, dürüstlüğü, yaşam tarzı,uyumsuzluğu karşısında ne yapacağını bilemeyen toplumun çeşitli kesimlerinden kişiler veçatışma Kâtip Bartleby'de.