Kavurga Kızılı

Gündüz hava ne kadar sıcaksa, şimdi de o kadar soğuktu. Sırtımdaki çanta, yürüdükçeağırlaşarak nefes alıp vermemi zorlaştırıyordu. Soluk aldığımda her yeri kaplayan tarlalardakiyeni kırılmış tütünlerin keskin kokusu, genzimi yaka yaka ciğerlerime dolup midemibulandırırken, sonunda dualarım kabul oldu sanırım. Eski püskü bir kamyonet, beni geçtiktensonra az ilerde duruverdi. Kalan gücümü toplayarak, dörtlülerini yakıp beni bekleyenkurtarıcıma doğru koştum. Kapıyı açıp teklifsizce ön koltuğa kendimi atacakken, direksiyondakiiri kıyım adamın soran gözleriyle karşılaşınca, elim kulpta, nefes nefese kalakaldım. Adam,"Hayırdır hemşerim. Bu saatte nereye böyle?" dedi.Kavurga Kızılı, işlek bir kalemin çizdiği bazen tuhaf bazen mizahi bazen dramatik insanresimleriyle, hayata ait sahici hikâyelerin birbiri ardına ve derin bir merak duygusuylaokunduğu, elden bırakılmak istenmeyecek bir kitap.