Kireç

mutluluk bile iklim işi şu masanın etrafındaki türkler arkalarındaki perdenin işlemeleri kadar uyumlu değiller sıkılırız belki de neden çalık yeşerip susuz kaldığımız sevgilerden şu sözlerin geçtiği yurda bak dün süt gibi kardeşlerim vardı bugün kireç akıyor yüzümüzden kime konar kim gelir de uzaktan ben hep böyle geceler düşledim kınk radyo sesinde yağmur olsam döne döne verdiğimiz nice oldu vermek kadar almak da sanat işi hem bu kireç kuyusunda daha ne kadar duyan olmadan sesleneceğim birbirine değen sırtlarımız aynı yüzü taşırken