Kırk Yılın Şiirleri

Habersiz gitmiştin bir akşamüstü Uzun uzun bakıp dedin hoşça kal Ben dünyaya küstüm şans bana küstü Kırıldı bir yürek kırıldı bir dal Gelirsen kapımı iki kere çal Umurumda değil yolda menzilde Gözüm pencerede kulağım zilde Düğme aşağıda biraz eğil de Yakındır diyordu kahvemdeki fal Gelirsen kapımı iki kere çal Üzülseydim gam kedere batardın Ellerini saçlarına atardın Şaşkın şaşkın bileğimden tutardın Hep öyle sevmiştim yine öyle kal Gelirsen kapımı iki kere çal