Korku

“Sonunda sizi yakalayabildim, Sayın Leydi. Tam da beklediğim gibi! Mülkünüzle, kocanızla ve sahip olduğunuz hiçbir şeyle yetinemediniz, buraya gelip zavallı bir kızın sevgilisini elinden almaya geliyorsunuz ve…” “Yanlışınız var” diye mırıldandı Irene, dışarıya çıkmak için çabalayarak. Bunun üzerine kadın iri vücudunu kapıya iyice yasladı, böylece bir mantarın şarap şişesini kapatması gibi çıkışı engellemişti ve nutuk atmaya devam etti. “Hayır, hayır” diye bağırdı cırtlak bir sesle: “Yanıldığımı sanmıyorum. Seni tanıyorum. Sadece birkaç dakika önce Edward’ın evinden çıktığını biliyorum. O benim özel bir arkadaşım, anlıyor musun? Şimdi seni yakaladım, şimdi son zamanlarda bana neden daha az vakit harcadığını biliyorum. Sensin, seni kaba fingirdek kız…”