Kuşların Adasına

Kasvet, bütün mevsimleri, hayatın mevsimlerinizehirli bir iklimde sıkıştırdığı zamanhassalarımız aslî hüviyetlerini nerdeysehatırlamaz olur, el ve ayak birbirine dolaşır, gözve kulak yolunu şaşırır. İfadedeki isnad düzeniallak bullak olur. Lügat müdahelelerle sarsılır.Kırılmalarla, yerinden oynatılamaz rükünlerindevrilmesiyle sentaks kendini belli eder buçöken havanın, ümitsizliğin ve şaşkınlığıntezahürü olarak. O zaman muhatap, yani 'sen',bir mısrada, bir kelimede hatta bir harfteışıklarını gösterir. Ya 'sen', şair için 'ben'denbaşka bir şey değilse…O zaman ümit insanın içinde büyüyen birgüzeldir. Dış dünyada bütün olup bitenlerarasında sadece kalpleri ezen, ruhlara darlıkverenlerin içeriye ağmasına ve karanlıknoktaların çoğalma kabiliyetine karşı birmücadele vaziyeti, öyle sıradan, yani öfkedir,hınçtır, kin ve nefrettir vesairedir bütünbunlardan patlayan bir aksülamel değil, hakikibir direniş, bir geri püskürtme, nihayet, zamiritemiz havaya kavuşturma gayreti kaçınılmazolur. Teslim ve nedamet zafer kelimeleri değildirelbette. Ya kelimelerin zaferiyse… Ümit, varlıkateşini yakmıştır artık en güçlü âlemde.'Belki'leri çoğaltan şüphe ve tereddüt değilse,inanç içinde bekleyiştir. Mısralardaki canın bizesöylediği bu.Öyleyse, kim aksini iddia edebilir, elbette kikuşlar ve pencereler şairlerin uzmanlık alanınagirer. Ağırlığı hafifletmek ve karanlığı delmekiçin şairin yüksek dikkatine hizmet ederler. Ruhkanatlanacak, nazar ışıklara kavuşacak eserin,sevincin kendisi olduğu ânda.İki kanadın iç tarafına dercedilen mısralardananlıyoruz ki kitap, bir ömür ve nihayetimanasında pencerede, hatta iki kanatlıpencerenin kendisi, iki kanatlı kuşun kendisidir.Kuş ve pencere ve kitap, bu tenasüp, bubirliktelik ruhun şenliği için kâfidir.Edebiyat denizinde yeni bir kitapla şiir adasınıbiraz daha genişleten usta şairin sevgilikelimeleri yokluğun, kasvetin, tereddütlerin,canları acıtan iştiyakların içinden varlığapencereler açıyor, okuyacak, tekrar tekrarokuyacaklar için tabii.