Kuzey İrlanda Sorununun Tarihsel Kökenleri

Kategorik olarak İrlanda sorunu, 11. Yüzyıl’da adanın Nor­manlar tarafından istilası ile başlamıştır. 10. Yüzyılda Normanların (İngilizler) denetimi altına giren İrlanda, Norman kökenli İngiltere Kralı 2. Henry tarafından iş­gal edilerek, İngiltere topraklarına katılmıştır. Papa’dan aldığı yetki ile adayı işgal eden 2. Henry, geri kalmış ada halkını mede­niyetle tanıştırmayı, işgalin gerekçesi haline getirmiştir. İşgalin kapısını açan en önemli gelişme ise; İrlanda’nın feodal karak­terli bölgesel krallarının kendi aralarındaki adaya hâkim olma mücadelesi olmuştur. Fiili olarak ikiye bölünen ada, 1921 yılında resmi olarak Serbest İrlanda ve Birleşik Krallığa bağlı Kuzey İrlanda olarak ikiye bölünmüştür. Protestanların hâkimiyetindeki Kuzey İr­landa’da yaşayan Katolik toplum, ekonominin can damarı olan üretim araçlarından el çektirilmiş, ekilir dikilebilir verimli tarım arazilerinin büyük bir bölümü Protestanların tasarrufuna bıra­kılmıştır. Birleşik İrlanda idealini savunan cumhuriyetçi İrlandalılar arasında ya­şanan ayrışma sonucu İrlanda’nın bağımsızlığında öncü rol üst­lenen IRA, resmi ve geçici adları ile ikiye bölünmüştür. 1969 yılında başlayan ve 2007 yılına kadar süren çatışma süreci, bu koşullar altında baş­lamıştır.