Kânunnağme'den Nasîhatnağme'ye

SAYIN MÜDÜR – Çok garîp! Bir benzetmeye mi gidiyoruz? Çalgı âleti “Kânûn” sonra “makâmlar”, “yasalar”, “usûller!” Gâlibâ merâk merkezi burası olmalı. Evet, öyle olmalı, çünkü tam bu nokta merâkımı şiddetle celbetti (çağırdı). Devâm et yiğidim! ZİYÂ – Sanki temâs ettikleri her tel üzerinde meskûn noktalarda görevli birer me’mûr varmış da mızrâblar o bölgelere (Tâlîmâtgâhlara) geldiklerinde tâlîmâtları aktarıyor, daha sonra başka başka noktalara nüfûz ederek onlara da görev alanlarıyla ilgili tâlîmâtları eksiksiz aktarıyorlardı. Fakat çok serî bir şekilde. Tek bir Kânûn içinde farklı makâmlar ve nağmeler, farklı tavır ve farklı usûller. Hepsi belirli bir disiplin ve uyum içinde bir ritme bağlı kalarak zevkle çalınan bu Kânûn âletleri sâmiâmın merkezinde bitmesini hiç istemediğim 7/24 bir müzikal orkestra hâlinde çalınıp duruyorlardı. Anladım ki bu Kânûn Ziyâ’ların yasalarıydı. 7/24 bu Kânûn çalınıyor ve onlar böyle idâre ediliyorlardı.