Leyla Paslanmaz

Leyla PaslanmazSöylendiğinde boyun büken kelimeler vardıDoğu gibi annem gibi ölüm gibiHer yer insandan birkaç adım sonraydıSaatler insanı birkaç dakika geçe çalmaktaydıLeyla Tanrı'nın ellerindeykenHenüz hiç yemin edilmemişkenHıçkırmak yokken sevdanın sözlüğündeOnun aşkına diye başlanmamışken hiçbir sözeBir kadının adı haykırıldı ilkin erkeğin dilindenDünya Leyla diyerek döndüDöndü dünya Leyla diye diyeÖnce çamur vardıLeyla'nın o beyaz elleri bile çamurdandıSonra insanın bütün tuttukları paslandıTanrı paslandı mabetlerdeSonra oruçlar tutuldu tabakların dilindeKanlar paslandı karınlar paslandı Leylalar paslandı