Leyla Paslanmaz

Önce çamur vardı Leyla’nın o beyaz elleri bile çamurdandı Sonra insanın bütün tuttukları paslandı Tanrı paslandı mabetlerde Sonra oruçlar tutuldu tabakların dilinde Kanlar paslandı karınlar paslandı Leylalar paslandı Tahtların ve Leylaların gömüldüğü yerdeyim Âdem’in düşerken kırılan bacağının yanında Alçıya alınmış hıçkırıklarda Ve demire tutunmuş oruçlara bakarken gözlerimi kısarak Ben yine yerdeyim Yaşamak hiçbir adım uzağa götürmez Yaşamak soru sorma hakkı götürmez Peki ya! Neden kimse cennetten düşmüşe benzemiyor dünyada? Neden kimse cennetten düşmüşe benzemiyor dünyada?