Lodos

“Bir sonbahar sabahı Defterine yaz Aklından çıkarıp Mürekkebe dök Sonra da buruştur sayfaları Eskit… İzlerimi Yüzdüğün sıcak denizlere dök Sonra yeniden hatırla beni…” Hayat bütün canlılığıyla sürüp giderken, yaşamdan bir parça sıyırılıp söz olmuş Gamze Tekin’in şiirleri. Şimdi her dize kendi yolculuğuna çıkıyor. Yol, sözü alıp bir diyardan diğerine, denizden okyanusa sürüyor. Bazen de bir banka oturtuyor… Biraz sonra aniden karşımıza çıkacak olan eskimiş, oyulmuş, cilası dökülmüş banka…