Magrâvî’nin Selefîliği ve Eleştiri Yöntemi;Seyyid Kutup Örneği

Bu çalışma, farklı düşünen ilim ehlini İslâm Medeniyeti kriterlerine göre eleştirmenin bir hak olduğu kadar, bizim gibi düşünmeyen müminleri ötekileştirmemenin, dışlamamanın da bir kul hakkı olduğunu fark ettirmeyi amaçlamaktadır. Bu amaç, bütün İslâm ilim havzalarının muhtaç olduğu bir değerdir. Her ilim ehlinin, sözüne ve yorumlarına katılmayanların insan olduğunu, doğrularının olabileceği gibi yanlışlarının olabileceğini gözden ırak tutmamak gerekir. Zira hiçbir ilim sahibi, bir başkasının kopyası olamaz, olmamalıdır. Her müellifin bu minval üzere okunması gerektiği gibi Seyyid Kutub da bu bağlamda okunmalı diye düşünüyoruz. Kimi görüşleri kabul kimi görüşleri reddedilebilir. Onu -çok iyi niyetle söylemiş olsa bile- bazı yorum ve te’villerinden hareketle Magrâvî gibi “bütün kötülüklerin odağı” veya “bütün kötülükleri kendisinde toplayan sapık kimse” diye yaftalamak, İslâm düşüncesinden kaynaklanan cedel ilminin kriterleriyle taban tabana zıt bir durumdur. Zira herkes, kendisinin yorumlarıyla örtüşmeyenleri, Magrâvî metoduyla eleştirmeye yeltenirse ilim havzalarında hiç kimse, “kötü” ve “sapık” yaftasından kurtulamayacaktır. Bu ise ilim dünyasında kaosun baş göstermesine neden olacaktır.