Manisa’nın Önde Gidenlerinden Şekerci Hüseyin Dede

Bir beldeyi imar etmek yalnızca mimarların işi değildir. Beldeler, o beldede yaşayanların manevihâlleriyle kuvvetlenir, gerçek bir belde olur. Bu manevi halleri kuvvetlendirme işi, tasavvufta hizmetolarak karşılığını bulur. Gönülleri imar etmek ancak gönül hekimlerinin başarabileceği bir hizmettir.Türk kültüründe bu hizmete "fetih" denir. Zira fetih kelimesinin bir anlamı da "açmak"tır. Gönülhekimleri, gönüllerine girdikleri kimselerin kalplerini açarlar. Böylece manevi hâlleri kuvvetlendirir veunutulmaz olurlar.Şekerci Hüseyin Dede, Anadolu'nun manevi iklimi yüksek beldelerinden Manisa'ya tabiri caizsemührünü vurmuş, nice gönülleri imar etmiş bir mana sultanıdır. Tarihi Bedesten karşısında yer alanküçücük dükkanında fukaranın, garibin, hastanın derdine deva olabilmek için soluksuzca çalışmıştır.Kendisine gelen insanların yalnızca manevi değil, maddi sıkıntılarına da çözümler aramış, dünya-ahiretdengesini gözetmiş, bu anlamda tasavvufun hakikatine de ışık olmuştur. Avrupa'da ve Orta Doğu'da datanınan Şekerci Hüseyin Dede, Halit Develioğlu'nun bu çalışmasıyla birlikte yeniden yâd ediliyor.Hizmetle geçen bir ömürden, tüm okurların kalbine muhabbet tohumları serpiliyor.