Masumiyet ;Kalbe Emanet Çocukluk.. Yalnızlık,

Ey Allah'ım. 'Bir' çocuk için başladık bu kitaba. 'Bir' çocukla birlikte yazdık. Ve gördük kio çocuk bizim kalbimizdeki çocukmuş. Çocukluğumuzmuş. Biz yazdıkça. O çocuk. Yeniden.Çocukluğuna kavuştu. En masum hâline. Kalbin kalbine kavuştu. Ve o an dünyadaki tümkötülükler silindi. 'Bir' ışık parladı. Nur oldu. Yeryüzü eski sıhhatine kavuştu. 'Bir' çocuklanasıl olabilir değil mi tüm bunlar... Oldu. Cenâb-ı Allah'ın 'Ol' demesiyle oldu. O çocuk.Masumiyetin Cennet'iydi. Bakışında bu dünyayla ilgili hiçbir gölgelenme yoktu. Öylesineberraktı ki. Cennet'tendi. Hz. Âdem'in Hz. Havva'ya ilk bakışı gibiydi. şeytan sızamamıştıaralarına. Günahsızdı. Ve o ilk temas işte. 'Bir' bakışmayla gerçekleşti. Kalbin içinde. Kendikendine.Yapay zekânın zulmü hâkim artık dünyada. Kişiye özel cehennem algoritmaları. Her harfi.Kelimeyi. Mânâyı. Zorla iğdiş ederek hepsini sayılara çeviriyorlar. Yetmiyor. İnsanları.Çocukları. Yapaylaştırıp. Hibrit yapıp. Fıtrî tabiatından. Toprağından çıkarıyorlar.Masumiyetlerini bozuyorlar. Ey çocuk! Belki de. Hepimiz. Son insan nesliyiz. Rabbimizinemanetine hep birlikte sahip çıkmalıyız.