Melâlistan

vakit ki çâredir makas değiştiğinde kader hangi sızı diner ki devrini bulmayınca uyandırılınca mum sesin çölde bir gonca makâm arayışında safı mahcup perdeler sıklaştırır gölgeyi pervâneler uçunca ne günlere kaldık ne gecelere meftûn adını söyleseydim unutulurdu Leylâ farkıma varsalardı akıllanırdı Mecnûn sevip de kavuşamayanlara gelsin sıradaki dizeler mukâvele imzalandı yalnızlığın önemine binâen vuslat ile hasretin arasında tüm harfler saatlerce kalbi alkışlıyordu gör ki filmi çekiliyordu aşkın başrolde oynamayı ayrılığa verdiler