Mezopotamya Saçlarımda

Kim dokunsa bana bir söz ile şimdi dökülürüm bu sayfalar gibi Uyuduğum yere yabancıyım Yüzünü arıyorum kapadığımda gözlerimi Bulsam bin yıllık özlemi gidereceğim Sayfaların arasında kayboluyorum şimdi Asur’un yalnızlığına ortak oluyorum İştar Kapısı’nda durup seni bekliyorum Telakkisinin dışladığı kadınların acısını paylaşıyorum Asma bahçelerine senden kalanları ekiyorum Elamlılar’ın sus şehrinde kendimi unutuyorum Akadlar’ın tanrılarına senin adını veriyorum İlk sürgün burada oldu diyorlar İlk sürgüne karışıp ben de payımı alıyorum Hammurabi kanunları insanı üçe ayırıyor, beni paramparça ediyor burada Hangi sayfayı çevirsem sen oluyorsun Mezopotamya saçlarımda Ben seni saklıyorum burada Buhtünnars’ın vicdana uzak olduğu kadar uzaksın sen de bana…