Misk-i Amber

bir ben indirdim kendime rıza aldım şerhimin dipnotundan dedim ki insan yalandır kendine dönüp durdum bu kargışlı imgede baktım ki her yer kızılyar geçidi ilk benim içime yağıyor kar en uzak en erken sabahlarda uyanan ben dağları kavgaya suyu tenhaya bağlayan ben dedim ki bu kalp bildiğim bir yamaçta tenhadır bu kilitli makamda kavrulan çöl benim ister yağ ister indir ırmağa ahh ki her yanım yel her tende külüm ben