Nergiza Li Deftere Bişkivi

“piçûkê bira me ez, gula civata, hebim çi ye nebim çi diçim wê xewna dûr a çîroka te lê ji bîr bûye barê min piştek bîranîn dimeşim li jor min dengê betonan dikan û mixazeyên ku tengasiyê belav dikin li tenişta min siya hesinî ya aciziya şûm pêjna erdhejan tê ji gavên min ez gihîştim qonaxa dawiyê lê nebû hebûn nehejiya û nehedimî mirin li kû deynim vî barî bavêjim kû van gunehan aciziya min hesin û ev hesinên ji mayîna dirêj bi gazin in ditengijin, yê min jî bi demê re zingar digirin destên min zanim êdî bi kêrî gulê nayên destên min” nêrgiza li defterê bişkivî yehya omerî