Noktadan Sonrası

Suretlerin aslını aradığı bu dünyada, bir fotoğrafın arka yüzünde yazılanları anlamak ve hayallerdenizinde bir nokta olan gördüğümüz ilk şeyi anlatmak; dolambaçlı ve kırılgan bir iz bırakıyorkaldığımız yerin geçiciliğine. Ruhumuzun, suretimize yani bedenimize ne kadar yansıdığını ve nekadar uyum sağladığını kendimize dışarıdan bakmayı deneyerek anlayabiliriz. Bu dışarı tanımıilla fiziksel bir alanı ihtiva etmez. Ruhun, mekândan ve eşyadan farklı bir zamanının olduğu tarifedilir. Zamanın değerini anlayabilmek belki de her çağda insanoğlunun birincil gündemlerindenbiri olmuştur. Belki de fotoğraflarda görmeye çalıştığımız şey, zamanın değerine ne kadar yakınolduğumuzdur. Sorular ve sorulara verilen cevaplar yeterli gelmediğinde, verilen cevaplardanyeni sorular çıkarır insan; ekin ekilmiş topraklardan beklenen mahsulün yeniden tohuma dönecekolması gibi.Toprak, tüm tozları topluyor ayırt etmeksizin. Velhasıl her şey aslına rücu etmeyecek mi?Yeniler… Eskiler… Noktalar… Tohumlar... Filizler…