Qehweyek Lı Gel Wî

sevgilim… Bêstûn dağını delmedi benim için çöller de aşmadı İstanbul’da şiirler yazmadı gözlerim için yurdun gözünde Çünkü ne Ferhattir o ne Nali ne de Mecnun Fakat bu çağın ölçüleriyle sevgilim aşk ordusunun öncü süvarisi ve aşkın şahıdır yüreğimi fethedebildiği acılarımın çöllerini yeşertebildiği ölüm geldiğinde ve ayrılık vaktinde yurdu şiire ve gülümseyişe dönüştürebildiğinden benim için Zilameke ji çav lê belê mixabin... wan ateşgehan nabîne ku di hebûna min de vêxistiye tiştekî jî nabêje! Keseke ji nêrînê lê belê seyr e di germa şeydabûna min de hîna ji hiş xwe neçûye û nedinale! Min qewha xwe ya tal bi şekirê axaftinên wî vexwar Min qehwa xwe ya reş bi rengê çavên wî yên kal firda Min qehwa xwe ya germ bi fênikiya girnijîna wî re bi dawî kir