Recâî-Zâde Ahmed Cevdet Dîvânçesi;(İnceleme-Metin)

19 yüzyıl, belli kalıplar dâhilinde yüzyıllarca kaleme alınan klasik tarzdaki şiirlerin gittikçe etkisini kaybetmeye başladığı bir süreçtir. Dönem şairleri dil ve muhteva yönünden birtakım yenilik arayışlarına başlamış; Tanzimat’ın ilanından sonra da uzun yıllar sürecek eski-yeni çatışmasının içerisine girmişlerdir. Bu yüzyılın ilk yarısında yetişen şairlerden biri de tahsilli bir çevrede büyüme imkânı bulan Recâî-zâde Ahmed Cevdet (öl. 1831)’tir. Recâî-zâde Ahmed Cevdet, genç yaşta vefat ettiği söylenmesine rağmen ömrüne üç eser sığdırmış bir şairdir. Bu eserler: Nevâdirü’l-Âsâr fî Mütâla’ati’l-Eş’âr, Zînetü’l-Mecâlis ve çalışmaya konu olan Dîvançe’dir. Dîvânçe’yi Latinize etmek ve tanıtmak maksadıyla ikisi İstanbul Üniversitesi Kütüphanesinde, diğer ikisi ise Millet Kütüphanesinde bulunan müstensih hattı dört nüshaya ulaşılmıştır. Nüshaların hepsi göz önünde bulundurularak tenkitli bir metin ortaya konmuş ve bu metin üzerinden şekil ve muhtevaya yönelik değerlendirmelerde bulunulmuştur.