Risale-i Nur Külliyatından Muhakemat Şerh ve İzahı

Usûl-i müsellemedendir ki (kabul edilmiş kurallardan biri de): Şerr-i cüz’î (küçük kötülük) için hayr-ı kesiri (büyük yararı) tazammun eden emri (içeren bir işi) terk etmek, şerr-i kesiri (büyük kötülüğü) işlemek demektir. Ehvenü’ş-şerri (daha az zararlıyı) ihtiyar etmek (seçmek) elzemdir (çok lazımdır.). Evet, eski hikmetin (Antik felsefe ve bilimin) hayrı az, hurafatı (temelsiz bilgileri) çok, ezhan (zihinler) istidadsız (hazırlıksız), efkâr taklid ile mukayyed (düşünceler körü körüne uymakla kilitli), cehil avamda hükümferma (cehalet halkta egemen) olduklarından, selef (Öncü Alimler) bir derece hikmetten nehyettiler (o felsefeyi yasakladılar.). Fakat şimdiki hikmet (fen bilimleri), ona nispeten maddî cihetinde hayrı çok, yalanı az; efkâr (düşünceler) dahi hür (özgür), marifet (eğitim) hükümfermadır (egemendir). Zaten her zamanın bir hükmü (yargısı) olmak gerektir.